What about the love for “KV Telstar”… Jaap
… and the ‘korfball feeling’ during Covid-19
Vandaag geven we het woord aan Jaap van Brummelen.
Speler uit de S3 (zaal) en vader van Zahria en Jowha bieden spelend in de kangoeroes
Hoe lang zit jij al op korfbal en waarom heb je voor Telstar gekozen?
Dat moet ondertussen al een hele tijd zijn, het 25-jarige jubileum heb ik al even mogen vieren. Maar hoe oud ik exact was toen ik op korfbal ging kan ik mij niet meer herinneren. Waarschijnlijk 5 of 6 jaar oud en daarmee gaat mijn carrière al richting de 30 jaar. Ik denk niet dat ik zozeer voor Telstar gekozen hebt, maar Telstar voor mij ;-). Nee, in mijn jonge jaren zaten meerdere van mijn broers (Paul, Maarten, Thijs) op korfbal en dan rol je automatisch mee in het geheel.
Je komt uit een groot gezin, speelde iedereen korfbal?
Alleen de oudste (Michiel) heeft niet op korfbal gezeten, de andere 5 hebben wel deelgenomen aan het spelletje. Maar korfbal is niet de enige sport die we met de broers gedaan hebben. 10 jaar geleden hebben we een zaalvoetbal team gehad, ook erg leuk. Als korfballers ben je toch gewend je man te volgen en menig tegenstander is dit bij voetbal in die mate niet gewend.
Je bent als één van de weinige ‘Van Brummelens’ nog betrokken bij korfbal, vertel…
Tja, naarmate we allemaal ouder werden zijn meerdere het ouderlijk nest ontvlogen en naar Groningen of Leuven verhuist. Studeren komt dan om de hoek kijken en dat werd lastiger om te combineren. Maar nog steeds zijn er veel sociale contacten die hun oorsprong vonden bij Telstar.
Hoe denk je dat je ouders het hebben ervaren wanneer het thuis veel over korfballen ging?
Ik denk dat die zich er op een bepaald moment bij neergelegd hebben. Maar niet de indruk gehad dat ze zich daaraan stoorden. Van alle onbelangrijk dingen was korfbal het belangrijkste.
Wat is je leukste herinnering aan Telstar?
Dat zijn de momenten waarop we met veel jeugd op de fiets naar de Loosdrechtse plassen gingen om daar te gaan kanoën en vervolgens pannenkoeken eten. Oorspronkelijk was dat het team uitje van de C1 (Bob) en B1 (Martijn) maar ook in de A jeugd ben ik nog verschillende keren mee geweest. Prachtig om te zien hoe die eerstejaars C-jeugd al uitgeput was van het fietsen om vervolgens nog een flink eind het water op te moeten met de kano. Wat zullen die na afloop goed geslapen hebben.
En uiteraard alle paaltjes, lekke banden en regenbuien niet te vergeten. Dat zijn de uitjes geweest waarmee er een hele hechte groep gevormd is die Telstar naar grote sportieve hoogtes gebracht heeft!
Welke vrijwilligerstaak bij Telstar doe jij en wat is de reden dat je dit doet?
In het verleden ben ik jarenlang verantwoordelijk geweest voor de aanwijzing van scheidsrechters binnen Telstar, daarnaast floot ik af en toe een wedstrijdje buiten de deur. Maar sinds ik gestopt ben met de selectie was de aansluiting ook minder en ben ik daarmee gestopt.
Sinds twee jaar geef ik de kangoeroes trainen, het is even schakelen om de jongste korfballers (3 jaar) onder je hoede te nemen. Maar je ziet de kinderen genieten, de angst voor de bal (die ineens op de afkomt) verliezen en spelenderwijs met elkaar leren omgaan.
Jaap, we vinden jou geen ‘mietje’ en je ‘spel en support’ neigt daar ook zeker niet naar… welke aspecten maken dat ‘korfbal’ een stoere sport is?
Korfbal wordt nog wel eens neergezet als mietjessport omdat zowel jongens als meisjes samen spelen. Nou de emancipatie heeft ook bij korfbal goed huisgehouden want in mijn carrière ben ik menig vrouwelijk mede/tegenstander tegengekomen waar ik niet graag tegen zou willen spelen.
Daarnaast zie je steeds meer dat je fysieke gesteldheid zoals je core-stability, sprongkracht, belangrijk zijn geworden. In mijn tijd in S1 onder Harry Schut was dit een van de grootste wapens van S1. Wij waren fysiek zo getraind dat een tegenstander wellicht op kwaliteiten had moeten winnen maar aan het eind op was en dit ons de overwinning bracht.
Ikzelf ben nooit een begenadigd korfballer geweest, maar zodra het fluitsignaal ging was er 1 doel: winnen. Hoe dat gebeurde was niet altijd even mooi, maar wat een van mijn voorgangers zei; hard werken verslaat talent als het talent niet hard werk. Ik zie mijzelf als het levende voorbeeld, er zijn er genoeg die veel meer talent hebben maar het harde werken niet doen.
Welke korfballer is voor jou een voorbeeld en waarom?
Ik heb niet zozeer een voorbeeld gehad, in mijn tijd was de korfbal league niet wat het nu is. Er is nu veel meer aandacht voor en kan ik wel genieten van de grote jongens in de league, Olaf, Mick, Thomas Reijgersberg. Allemaal een ongekende drive en motivatie en altijd willen winnen.
Welke korfbalclub ben jij fan van en waarom?
PKC en Fortuna zijn ploegen waar ik wel graag naar kijk. PKC vanwege het opportunistische en aanvallend flitsende spel. Fortuna vanwege het tactisch steekspel, die zijn meer aan het schaken.
Dat is iets waar ik zelf ook vaak van genoten heb tijdens wedstrijden, hoe speelt een tegenstander, zijn favoriete looplijn, linkshandig of juist rechts, allemaal zaken die je kunt gebruiken om tegenstanders wat anders te laten doen dan dat de eigenlijk willen en dus niet in hun eigen spel kunnen komen. Menig selectiespeler heeft zich mateloos geïrriteerd aan het feit dat ik op training nog wel eens ging achter verdedigen. Waarom? 1. Niet willen verliezen. 2. Andere spelers leren dat ze niet automatisch dingen moeten doen omdat ze dat altijd al zo deden. Leren je tegenstanders te lezen en daarop je eigen spel aan te passen.
In de zaal speel je in het 3e. Beeld je in dat er een wedstrijd gespeeld wordt tussen het huidige 1e en jullie team. Wie wint en waarom?
Dat zal een heel interessant potje gaan worden, waarbij S1 nu behoort te winnen aangezien zij nog elke week 2x op het veld staan te trainen. Maar wellicht een leuke oefenwedstrijd voor begin volgend zaalseizoen (kan geregeld worden hoor ik iemand zeggen😊).
Jouw zoontje Jowha en dochter Zahria zitten bij de kangoeroes. Hoe vinden zij het?
Ik hoop dat zij het net zo leuk gaan vinden als ik doe en vooral daarbij ook kunnen genieten van het sociale aspect waar Telstar zich in kenmerkt. Je maakt vrienden voor het leven en dat is een groots goed.
Jowha gaat volgend jaar door naar de F’jes. Zie jij al waar hij goed in is?
Jowha is lang voor leeftijd, maar nog lekker speels. Laten we hopen dat hij die lengte blijft houden en dat kan gaan gebruiken in zijn spel.
Wat doe jij in je dagelijks leven?
Niet heel veel, werk al sinds begin corona thuis. Dit betekent zeker 8 uur per werkdag op zolder zitten achter mijn laptop. In mijn werk ben ik gedetacheerd bij Ministerie van Buitenlandse Zaken als Team Leider verantwoordelijk voor het beheer van de Azure Cloud. Supergave opdracht, maar wel veel stil zitten.
Daarom loop ik al sinds een jaar of twee ook 2 à 3 keer in de week hard met als doel ooit de marathon uit te gaan lopen.
Stel: ’morgen worden alle maatregelen opgeheven, wat ga jij als eerste doen’?
Naar Ikea om allemaal spullen voor ons nieuwe huis te kopen en een goede BBQ met vrienden of familie.
Wat wil je nog zeggen tegen de lezers van dit stukje?
Het is zonde om te zien dat veel jeugd afhaakt, deze tijd met vrienden actief bezig te zijn krijg je nooit meer terug en je bouwt er contacten mee op voor het leven. Geniet van het spel, geniet van elkaar ook al heb je niet dezelfde korfbalkwaliteiten als je teamgenoot. Hij zal het niet alleen kunnen, dus leer samen te werken en elkaars kwaliteiten te benutten. Alleen kun je geen wedstrijd winnen, maar wel verliezen.
Welke gele kaart vond je het mooiste? Welke gele kaart vond je het meest onterecht?
Trost op mijn kaarten was ik nooit, vaak kreeg ik ze ook voor commentaar op de scheidsrechter. In mijn ogen natuurlijk altijd terecht, het commentaar dan natuurlijk.
De meest onterecht kaart is diegene bij MIA uit, de scheidsrechter wilde na afloop de kaart op naam van Thijs zetten. Maar de aanvoerder van MIA vond het nodig om de juiste persoon (mij) aan te wijzen. Hiermee konden wij niet in bezwaar gaan. Spelers onderling behoren dit niet te doen.