What about the love for “KV Telstar”… Maarten

… and the ‘korfball feeling’ during Covid-19

Vandaag is Maarten de Jong aan het woord,
speler uit de S3 (zaalcompetitie)

 

Hoelang zit je al bij Telstar en speel jezelf nog, zo ja, in welk team?
Inmiddels ongeveer 28 jaar lid en op dit moment nog spelend in het zaalteam S3.

Wat is je leukste herinnering aan Telstar?
Ik heb veel leuke herinneringen. Ik moet er daarom toch meer dan 1 geven. De eerste is mijn herinnering als coach van de A1. Dit deed ik samen met Hans Veldman. We hadden een zeer talentvol team en zijn in 2 seizoenen 3x kampioen (2x veld en 1x zaal) geworden (met spelers als Arjan Westeneng, Thomas Jongma, Leonie Boer, Woutera Teeuwissen). Op het veld uiteindelijk Hoofdklasse gespeeld!

Verder ben ik als speler met S1 in 1 seizoen op het veld en in de zaal voor het eerst in de Telstar geschiedenis naar de OVK gepromoveerd. Een prachtige periode met een superleuke en goede selectie. Denk ik nog regelmatig aan terug (of bekijk de beelden nog eens).

Als laatst ben ik super trots op het feit dat ik als coach van S2 ook voor het eerst in de geschiedenis met S2 op het veld naar de OVK ben gepromoveerd. Allemaal resultaat gerelateerde herinneringen, maar zonder plezier geen resultaat dus naast het goede resultaat was deze tijd ook supergezellig. Zo herinner ik me een trainingsweekend in Friesland, waar we in een legertent op een voetbalveld sliepen. Na een intensieve trainingsdag eindigden we in een bruin café in een Fries dorpje. Op de terugweg het befaamde ‘struuken duuken’ en in je slaapzak duiken, om de volgende dag weer keihard selectie te spelen

Wat heb je het meest gemist het afgelopen jaar v.w.b. Telstar?
Helaas hebben we als S3 niet in de zaal kunnen spelen. Juist in het jaar dat we het in de 2^e klasse mochten gaan proberen. Was wel benieuwd waar we geëindigd zouden zijn. Volgend jaar een nieuwe kans.

Welk team coach jij en waarom ben je een team gaan coachen?
Ik ben het seizoen naast Lois als coach van de B1 gestart. In verband met het tussentijdse vertrek van Serge, ben ik tot de zomer de hoofdtrainer van de selectie. Helaas zonder competitiewedstrijden.

Wat vind je het leukste aan coachen?
Het leukste aan trainen geven en coachen vind ik het werken met individuen die als het goed is allemaal zo goed mogelijk willen worden, maar wel samen een team moeten en willen vormen. Als speler zal je sneller ontwikkelen binnen een goed ontwikkeld team. Ik vind het gaaf als ik uiteindelijk mijn visie terug kan zien in het vertoonde spel en daarmee ook goed en effectief korfbal wordt gespeeld.

Wat vind je het moeilijkste aan coachen?
Een groep met spelers betekent verschillende niveaus en persoonlijkheden. Dit vraagt dus stijlflexibileit. De ene speler gedijt goed onder een strakke en hardere aanpak terwijl een andere speler juist meer bevestiging/vertrouwen nodig heeft. Daarnaast moet je bepaalde spelers je instructies op een andere manier overbrengen. Niet iedereen is geboren met eenzelfde kwaliteit van inzicht…Dit 2 onderdelen zijn de grootste uitdaging als coach. Wel ben ik van mening dat elk team behoefte heeft aan duidelijkheid, structuur, discipline en vertrouwen. Een speler en team moeten op een stabiele basis terug kunnen vallen. Spelersmoeten weten wat ze aan mij als coach hebben en ik moet weten wat ik aan de spelers heb. Een belangrijke voorwaarde is dan ook eerlijkheid en transparantie. Ik benoem de zaken die goed en niet goed gaan. Hier moet een juiste balans in zijn en verwacht dat spelers ook naar mij benoemen als ze een andere mening hebben. Ik houd van een inhoudelijke discussie, maar soms is daar geen ruimte voor en bepaal ik. Om er later gewoon nog even op terug te komen. Wil namelijk voorkomen dat spelers alleen maar dingen doen omdat ik het zeg, maar wil dat ze begrijpen waarom ze bepaalde keuzes maken en dat ze bewuster in het veld rond gaan lopen.

Je kunt op verschillende manieren korfbal spelen, wat voor soort spel vind jij het leukste?
In mijn spel wil ik dat spelers in de verdediging de tegenstanders opjagen en veel onder druk zetten. Niet op de “harmonica” manier inzakken-aansluiten-inzakken- aansluiten enz, maar aangesloten starten en ook na een schot niet loslaten. De meeste goals vallen uit de 2^e actie en dat komt omdat er veel te veel spelers/ploegen na een eerste schot niet meer aangesloten staan. Daarnaast verwacht ik dat we zo lang de bal los is elk duel (stevig maar fair) aan gaan. Continu moet de tegenstander iemand op z’n rug of in z’n nek “voelen”.

Aanvallend wil ik dat er een hoog baltempo wordt gespeeld. Liever hoog tempo met niet altijd een resultaat pass, dan een zeer laag tempo met allemaal resultaat passes. Voor een hoog baltempo moeten veel lijnen gelopen worden. Continu moeten spelers in beweging zijn en acties over de rug van de tegenstander maken. De rebound wordt snel ingevuld en vervolgens gaan de overige drie in een 3 hoek om de paal lijnen lopen en tegenstanders binden. Vanuit dit spel kan het schot komen (want iedereen heeft tegenstander binding, dus er wordt niet meegekeken) of snijdt er een aangeeft tussen zodat je alsnog voor een actie in de voeten kan gaan. Dit spel zorgt ervoor dat het niet statisch wordt en het mooie is dat er verschillende spelers tot scoren kunnen komen. Of te wel “gevaarlijk over meerdere schijven”. Van mij als coach ga je dan ook nooit horen dat bijv. alleen de heren mogen rebounden. Dit mag wat mij betreft nooit een standaard uitgangspunt zijn. Misschien wat tactisch verhaal. Als iemand meer toelichting wil hoor ik het wel

Heb jij zelf ook een favoriete club of speler en waarom?
Ik heb zelf geen favoriete club op speler. Zelf volg ik dit ook niet of nauwelijks. Had liever de focus op Telstar en mijn eigen ontwikkeling

Wat doe je in het dagelijks leven?
In het dagelijks leven werk ik voor de Rabobank als Continuïteit- & Risicomanager op het gebied van autorisatiemanagement (toegang tot systemen).

Stel: ’morgen worden alle maatregelen opgeheven, wat ga jij als eerste doen’?
Niets bijzonders hoor. Het zou wel weer eens leuk zijn om buiten de deur een hapje te eten of in de zomer een terrasje te pakken.

Wat wil je nog zeggen tegen de lezers van dit stukje?
Binnen de TC zie ik dat we als club in de afgelopen jaren weer mooie stappen hebben kunnen zetten. Er zijn veel initiatieven die ervoor moeten zorgen dat we als club met veel aandacht voor de jeugd, in de toekomst weer net als in het verleden met veel jeugd en juniorenteams in de hogere klassen kunnen spelen met als gevolg dat er weer sterke lichtingen de selectie in stromen. Zie het maar zo dat we druk aan het zaaien zijn en hopen dat we binnen enkele jaren voor het eerst kunnen gaan maaien”. Ik zie bij Telstar in de jeugd al heel wat talent rondlopen. Met alleen talent kom je er alleen niet. Nee, als je rondjes moet rennen snijd je de hoekjes niet af. Elke wedstrijdje op trainen wil je winnen en als je in een wedstrijd achter staat, ga je niet langs de kant zitten of je hoofd laten hangen, nee dan zet je nog een stapje harder. Op trainen toon je net zo veel inzet als in de wedstrijden. Maak het je teamgenoten maar zo moeilijk mogelijk, want zo maak je elkaar alleen maar beter.

Voor de junioren en senioren; Incasseer eens wat meer van elkaar. Het is niet erg om soms wat onenigheid te hebben en dit fysiek of verbaal te (laten) merken. Tegenwoordig incasseren we wat mij betreft veel te weinig van elkaar. Met als reden dat die ander het niet zo aardig zegt. Kom op, filter de emotie en haal de inhoud eruit of geef in een volgend duel gewoon een net ff wat hardere beuk.

Zelf heb ik vaak ervaren dat we de beste wedstrijden speelde na een trainingsweek waarin er heel veel onderling gezeur was. Dus denk maar eens wat vaker “zonder wrijving, geen glans”.

Ik heb er alle vertrouwen in dat Telstar weer mooie jaren tegemoet gaat!