Vrijwilliger in de Spotlight: Arina de Korte

Geboortedatum: 22-06-1970

Lengte: 1.74 m

Kleur haar: bruin met af en toe een high light

Kleur ogen: bruin

Hoe ben je voor het eerst in aanraking gekomen met korfbal?
Ik kom uit de buurt van Hoogeveen en daar had ik een vriendin die zaterdags korfbalde. Ik ging wel eens mee, maar had er eigenlijk niet veel mee.

Hoe ben je bij Telstar gekomen en wanneer?
Via onze kinderen zijn we bij Telstar gekomen. Eline en Lois hadden hun zwemdiploma’s op vijfjarige leeftijd gehaald en na peutergym zijn ze gaan kijken bij turnen en korfbal. In 2004 sloot Eline (19) zich als eerste aan bij de club, kangoeroes had je toen nog niet dus ze startte bij de F-jes. Lois(18) volgde het jaar erna en Laurens (16) het jaar daarna, maar hij kon niet stilstaan met de bal en zijn hart lag meer bij de voetbal, hij is dus overgegaan naar SC Hoevelaken. Annelie (14) is in 2008 gaan korfballen bij Telstar en speelt sinds 2016 bij “CKV Unitas/Perspectief in Harderwijk”. Ze is wel nog steeds ‘niet spelend lid’ zodat ze de sociale contacten in het dorp behoudt en ze is om die reden nog veel te vinden bij de activiteiten van Telstar.
Mijn man (Jos) en ik vinden sport een belangrijk onderdeel van de opvoeding en bij korfbal speelt naast het ontwikkelen van de motoriek en de ontspanning die een kind nodig heeft, het sociale aspect ook een belangrijke rol. Daarnaast vinden we ook dat ze bij een vereniging leren om iets te doen aan vrijwilligerswerk. En we vinden het leuk dat bij korfbal meisjes en jongens bij elkaar in één team zitten.

Wat vind je leuk aan Telstar?
Telstar is één grote familie. Wat was het een geweldig samen zijn, een kippenvel moment toen o.a. Wout en Toos Veldhuizen geridderd werden. En wat was het een geweldig feest toen het eerste promoveerde naar de overgangsklasse, enkele jaren geleden. Iedereen was er voor mijn gevoel. Telstar is een club waar iedereen welkom is. Ik vind dat er ontzettend veel mensen vrijwilligerswerk doen en dat maakt dat je een gevoel van ‘samen zijn’ creëert. Dat maakt dat veel mensen Telstar als ‘hun cluppie’ zien en daar ga je voor. De passie en de gedrevenheid die mensen op elkaar weten over te brengen. Onze kinderen keken altijd op tegen de oudere jongens uit de club, ze vonden het geweldige sporters en ook sfeer (lawaai) makers op de tribune. Dat is belangrijk voor een club, de support die spelers krijgen..

Ben je zelf lid van Telstar en hoe lang?
Nee, ik ben geen spelend lid. Ik heb wel twee jaar bij de recreanten gespeeld, maar ik kon er niks van. Ik was toen halverwege de dertig en werd gewoon door een 70 plusser ( Henk van Kempen, inmiddels overleden) eruit gespeeld. Wat kon die man spelen en wat had hij ook een groot hart voor de club. Toen Hanneke Heining aangaf te stoppen met de schoolkorfbalcommissie, werd ik hiervoor benaderd. Dat was een legitieme reden om te stoppen, vond ik.
Heb je ook wedstijden gespeeld en in welke teams?
Ik heb alleen bij de recreanten training wedstrijdjes gespeeld en niet te vergeten de jaarlijkse ouder/kind toernooien tijdens de einddag.

Wat vind je leuk aan wedstrijden?
Ik vind het leuk om mensen te spreken langs de lijn, het geeft een stukje saamhorigheid. Dat is belangrijk in een dorp vind ik en ik wil er ook gewoon zijn voor de kinderen. Daarnaast ben ik wel een fanatiek supporter en wil ik graag dat teams winnen. Ik ben wel erg prestatiegericht en vind het lastig om dat te temperen.
Ik houd van dynamisch spel en van verrassingen in het spel, niet voorspelbaar. Voor de korfballers onder ons….het spel wat ‘Top uit Sassenheim’ laat zien bijvoorbeeld. Ik kan daar van genieten. Het baltempo moet hoog liggen en spelers moeten bewegen, ook wanneer ze de bal niet in handen hebben. Af en toe een trucje, dat geeft lol, ook onder supporters. Met de nieuwe systematiek wat betreft de jeugdtrainingen gaan we vast nog veel mooiere wedstrijden zien dan wat we nu soms al te zien krijgen.

Welke werkzaamheden doe je voor Telstar en waarom?
Nadat Annelie is afgezwaaid van de basisschool heb ik na heel wat jaren de schoolkorfbalcommissie verlaten. Een hoogtepunt was het organiseren van de Gelderse kampioenschappen. Ik denk dat we toen ruim 60 vrijwilligers hadden, van jong tot oud. Dan doe je het echt samen. Het was een succes en je geniet ervan als je dat later terug ontvangt van de diverse deelnemende scholen.
Ik coördineer het oud papier, sta reserve voor bardiensten en Jos filmt de wedstrijden van het eerste. Ik houd ontzettend van organiseren en ik vind het belangrijk dat je vrijwilligerswerk doet. Vrijwilligers houden een vereniging gezond. Oud papier is niet echt een hobby, maar vooral praktisch omdat we er tegenover wonen. Een bardienst draaien vind ik ook leuk, maar bier tappen laat ik graag aan een ander over, want dat kan ik gewoon niet.

Wanneer ben je begonnen als coach bij Telstar en waarom?
Ik heb in 2017 de D3 gecoacht en ga komend jaar de nieuwe D3 weer coachen. Het coachen ben ik op gaan pakken omdat ik steeds merk dat het voor de club lastig is om coaches te krijgen. Ik sta altijd open voor iets nieuws en heb gezien bij de kinderen hoe belangrijk het is dat een team gemotiveerde coaches heeft. Coaches die met passie het spel over weten te brengen. Aangezien Annelie heel graag een team wilde coachen ben ik het samen met haar gaan doen. Gijsbert kwam er later ook bij en zo waren we met z’n drieën.
Ik had voor het korfbalspel Gijsbert en Annelie hard nodig omdat zij goed de korfbaltechnieken kennen. Ik vond het erg spannend, mede ook omdat ik zelf het spel in details en oefeningen niet goed genoeg kende en heb het afgelopen jaar veel van Gijsbert en Annelie geleerd. Het wekelijks kijken bij de verschillende trainingen en wedstrijden buiten Telstar om helpen mee om de diverse mogelijkheden te verkennen. Gelukkig heeft Thijs ook een boek met allerlei trainingsoefeningen waar we gebruik van konden maken en daarnaast hebben we ook nog google.
Ik kende niet alle kinderen, en dat vergde qua aanpak ook nog wel wat tijd. Ons team groeide gedurende het eerste half jaar met een aantal nieuwe leden en het was erg zoeken met elkaar omdat we alle drie voor het eerst coachten. De kinderen hielden van gewone spelletjes spelen, dat was wel even wennen, als je graag wilt presteren en praktisch altijd naar eerste klasse wedstrijden of hoofdklasse wedstrijden kijkt omdat je daar zo van geniet.

We moesten veel wisselen en het lukte ons niet goed om bijvoorbeeld 4-0 aan te leren. Die lat was voor ons en voor hen te hoog tijdens het eerste veldseizoen. Wedstrijden werden verloren en we hebben toen besloten om ‘back to the basic’ te gaan en daarmee kwam de ontspanning erin. In de zaal resulteerde dit tot een goede derde plek.
Tijdens de tweede helft van het veldseizoen zijn er drie goede speelsters overgegaan naar een hoger team. We konden toen continue met hetzelfde teamwedstrijden spelen en verder uitbouwen. Het was een prachtige afsluiting van ons eerste seizoen toen we tijdens de op een na laatste wedstrijd kampioen werden. De kinderen hadden keihard gewerkt en straalden plezier uit naar elkaar en als dat dan op deze manier beloond wordt dan is dat geweldig. Onderling was de sfeer erg goed en daar doe je het natuurlijk ook voor. Ze waren verdraagzaam en gunden elkaar de nodige spelminuten en de bal.

Komend seizoen spelen ze allemaal weer samen in de C3, op Tim Pleizier na hij gaat spelen in de C2. Ook de verbinding met ouders is belangrijk. Zij zijn de supporters en zeker op deze leeftijd is het erg belangrijk dat zij hun kinderen komen aanmoedigen. Ik genoot ervan dat ouders ook enthousiast langs de lijn stonden en nooit was een beroep op de ouders tevergeefs, het was een leuk jaar.

Wat vind je belangrijk tijdens een training?
Tijdens een training vind ik het belangrijk dat iedereen plezier heeft en serieus met het spel bezig is en luistert. Ik was in het begin niet zo streng, maar toen de kinderen aangaven dat hun vorige trainers veel strenger waren was dat voor mij een ‘go’ om de teugels iets strakker aan te trekken. Dat gaf meer plezier tijdens de trainingen voor ons als trainers, maar ook voor de kinderen. Consequent zijn is een belangrijk aspect van de training. Doe wat je zegt. Dat heeft me overigens ook wel eens ijs, patat en een zak lolly’s gekost ?, maar dat maakt het dan ook weer leuk.
Wat we hebben geleerd is dat het belangrijk is dat trainers ieder kind continue bezig houden, dan is het risico op ‘klieren’ het minst groot. Met drie trainers konden we iedereen aan het ‘werk’ houden.

Wat vind je belangrijk tijdens een wedstrijd?
Tijdens een wedstrijd vind ik het belangrijk dat de bal in een hoog tempo rond gaat, met als doel het scoren. Strakke ballen gooien en het vangen moet vlekkeloos verlopen. Iedereen moet alert zijn en meedoen. Een slogan in ons team was “gooien is rennen”. Hierdoor kwam het tempo erin. En spelplezier is ook niet onbelangrijk.

Wat voor soort coach ben je bij de wedstrijd?
Ik mag wel wat minder roepen misschien. Ik ben continue aan het woord en zeg steeds tegen mezelf: “laat ze het zelf oplossen”. Dat is echt een groot leerpunt voor mij bij het coachen van de D3.
Ik ben een betrokken coach die van de kinderen houdt. Ik ben prestatiegericht, heb echt niet voldoende verstand van korfbal, maar ben wel fanatiek. Ik probeer positief te coachen en niet te coachen als een supporter. Het team moet ook een hecht team worden want je moet het samen doen en ik vind dat je elkaars talenten moet benutten.
Ik vind het erg lastig dat ik zelf geen korfballer ben en daarom is het voor mij ook belangrijk dat er een goede korfballer naast me als trainer komt te staan.

Wanneer ben je als trainer tevreden?
Ik wil een uur lang korfbalinzet zien, een ieder op zijn/haar eigen niveau enthousiasme en concentratie, en kansen die worden afgemaakt. Dan ben ik tevreden, want dan winnen we?. Ik geloof echt dat je met inzet heel ver kunt komen. Ik ben ontevreden wanneer we de koppies laten hangen, wanneer bepaalde spelers ego-en, en wanneer we sjokken door het veld. Dat is gelukkig weinig tot niet voorgekomen.

Waarom heb je besloten coach te worden bij de D3 komend seizoen?
Je krijgt voor het coachen heel veel terug en ik geniet zo van de kinderen. Ik hoop dat we met de nieuwe D3 ook weer mooie stappen gaan zetten in het worden van een hecht team, het hebben van spelplezier, en het leren van nieuwe dingen in het korfbalspel. Ik ben blij met het nieuwe trainingsbeleid van de jeugd bij Telstar maar helaas kan ik zelf maar één keer per week coachen.

Wat valt je op bij de D3?
Ik heb de D3 nog maar één keer voor de vakantie training gegeven. Ik heb vooral even willen zien hoe de basis is van gooien, vangen, schieten en even vier tegen vier laten spelen. Ik denk dat we weinig hoeven werken aan baltempo. Dat zit er wel in. Iedereen is lekker fanatiek en het is een team met verschillende talenten. Ook in dit team zitten een aantal nieuwe spelers die voor het eerst korfballen en/of bij Telstar komen spelen vanuit Skf en Antilopen, maar ze doen zeker niet onder.

Coaches, vrijwilligers en supporters gevraagd
Ben jij vader/moeder van een spe( e)l(st)er? Denk jij dan ook eens na om samen met je zoon/dochter een team te coachen. Je ontvangt veel van de kinderen, soms is het ook wel even pittig en je betekent ook veel voor Telstar. Twijfel je? Je kunt altijd sparren met de TC, ook wanneer het even lastig is. Het is ook een mooie manier om de jeugd een kans te geven toch een team te kunnen trainen. Voor de D3 zoek ik nog een coach met verstand van korfballen om samen met mij dit team te coachen. Voor de D3 zoeken we nog een c of b junior die met Freerk en mij dit team wil coachen. Belangstelling? Stuur een app naar 06-21110564.

Zie je coachen niet zitten dan wil ik jullie oproepen om je aan te melden voor een andere vrijwilligerstaak. Als iedere vader en moeder zich opgeeft voor bijvoorbeeld schoonmaken/oud papier stapelen, bar diensten draaien of andere vrijwilliger taken dan hoeven we met z’n allen maar één , twee of drie keer per jaar iets te doen op zaterdag en komt het niet altijd op dezelfde personen aan. Het is belangrijk dat kinderen zien dat ouders betrokken zijn bij de vereniging door vrijwilligerswerk te doen, want ze gaan het overnemen. Goed voorbeeld doet goed volgen.
Ik wil iedereen ook oproepen om onze spelers te supporten: wens iedereen een super sportief korfbalseizoen toe. Laten we met z’n allen als ouder onze spelers aanmoedigen van de f-jes tot ons eerste elftal.