“Gezelligheid en kleinkinderen…,
daar doe ik het voor.”

Al zo’n 20 jaar stapelt de 73 jarige Rien Vreekamp meerdere zaterdagen per jaar oud papier bij het parkeerterrein van Korfbalvereniging Telstar/Dé Register Makelaar. Hij is geen lid van de vereniging, maar vertelt dat hij het altijd met ontzettend veel plezier heeft gedaan. Vandaag was het de laatste keer. Reden genoeg om hem eens in het zonnetje te zetten. 

Ik vraag hem wat zijn drive is. En hij vertelt over de gezelligheid die het met zich meebrengt en zijn kinderen en kleinkinderen die korfballen bij ‘Telstar’. ,,Ik spreek zoveel verschillende soorten mensen op de zaterdagochtenden wanneer ik bij het oud papier sta.” En niet alleen daar, ook in het dorp kennen vele mensen hem als de ‘opa van Imke, Pepijn en Josefien’.

Kinderen en volwassenen uit het dorp weten wie hij is. Het is leuk om de kinderen ook te laten helpen als ze met hun ouders oud papier brengen, ff een grapje maken, een kind met doos al in de container zetten… Rien houdt er wel van om ook af en toe een grapje te maken. ,,Helaas begint mijn lichaam soms wat tegen te werken, waardoor ik het lichamelijk niet meer kan doen”, vertelt Rien. ,,Ik heb hier altijd samen met Teus van Rootselaar gestaan, eerst aan de Sportweg en later hier bij het nieuwe complex. Samen hadden we vorig jaar besloten dat we na de zomer van 2018 zouden stoppen.”
Helaas overleed Teus het afgelopen jaar zeer plotseling en kon Rien het seizoen niet meer samen met Teus afmaken. ,,Gelukkig heeft Edwin (schoonzoon van Teus) mij de afgelopen keren geholpen.” Rien en Teus, ze waren altijd samen, niet alleen bij de korfbal, maar ook bij de voetbal verrichten ze samen veel vrijwilligerswerk. Rien gaat daar nog even mee door… ,,Daar hoef ik geen opstapjes te nemen, want dat gaat niet meer zo goed”, vertelt hij.

Wat doet Rien dan nog bij de voetbalvereniging? ,,Bij de voetbalvereniging starten we ’s maandags met het schoonmaken van kleedkamers en we ruimen ook allerlei ander vuil op. Dit doen we ook op de vrijdagen om na een trainingsweek alles weer voor de zaterdagen klaar te maken. Op de zaterdagmiddag schenken we thee en limonade. Door de weeks doen we ook nog andere klusjes. We zijn met een team van ongeveer 13 mannen en 1 vrouw”, vertelt Rien. Ik vraag hem of het allemaal 65+’ers zijn. Hij glimlacht en vertelt dat de ‘jongste’ 94 jaar is en dat er nog eentje van 87 à 88 is en een paar van tegen de 80, rond de 70 en nog wat jonger. 

Ik vertel dat het soms zo moeilijk is om vrijwilligers te krijgen en dat we blij met hen mogen zijn en vraag Rien wat hij wil zeggen tegen alle mensen die nog geen vrijwilligerswerk bij een vereniging doen. ,,Als de mensen nu eens gewoon gaan kijken wat het vrijwilligerswerk inhoudt, gewoon een keertje meedraaien, paar keer kijken, dan kun je echt zien wat het inhoudt. De meeste mensen weten niet eens goed wat het inhoudt om bijvoorbeeld oud papier te stapelen of andere taken uit te voeren. Er zijn zoveel leuke dingen en je krijgt zoveel leuke respons als ‘Kijk dat is de opa van Pepijn of Josefien, of hij is de meneer die en bij de korfbal en bij de voetbal helpt’. Je krijgt ook veel verhalen erom heen te horen, ook van kinderen.” Hij geniet vooral veel van kinderen, zowel bij het voetbal als bij de korfbal. 

Omdat ik het zo uniek vindt dat hij zich met hart en ziel inzet voor twee sportverenigingen in het dorp, maak ik gelijk gebruik van de vraag of hij zelf heeft gesport en bij welke sport zijn hart ligt. Hij begint hardop lachend te vertellen dat dit voetbal is, hij heeft zelf ook altijd gevoetbald, maar zijn dochter, schoonzoon en kleinkinderen korfballen en daardoor is mijn hart voor de korfbalvereniging ook gegroeid. ,,Ik kijk zoveel als mogelijk, bijna altijd. De kleinkinderen bellen mij wekelijks op: ‘Opa, ik moet zo en zo laat spelen, kom je kijken?’” Rien heeft ook nog een kleinzoon in Den Bosch die aan hockey doet. Daar gaat hij 1 keer in de 2 weken naartoe. 

Op de vraag of hij het korfbalspel goed begrijpt, reageert hij: ,,Ik begrijp het best een beetje, want daar verdiep ik mij wel in, maar aanwezig zijn is veel belangrijker.”

We sluiten ons interview af met een lekker taartje van Bakkerij Toebast en overhandigen van dezelfde bakker ook een lekkere ‘Hoevelakense Broeder’. Broeders verbinden elkaar en wat is het mooi om in dit interview te laten zien dat er een man in Hoevelaken is, genaamd Rien Vreekamp die op deze manier twee sportverenigingen aan elkaar verbindt door veel van zijn tijd vrijwilligerstaken te verrichten. 

Rien, namens de korfballers willen wij je ook via deze weg nog hartelijk bedanken voor je grote inzet de afgelopen jaren, ook al ben je geen lid van Korfbalvereniging Telstar/Dé Register Makelaar. Dat is wat het misschien wel extra glans heeft gegeven. We wensen je nog veel gezondheid en veel plezier toe bij het doen van vrijwilligerswerk bij SC Hoevelaken.

Mocht u nog iets willen doen, of heb jij nog een opa die misschien ook iets voor onze club wil betekenen? Er staan voor het komende seizoen nog ongeveer 14 weken open, die we na veel persoonlijke benaderingen niet vervuld krijgen. Hou onze site in de gaten welke weken het betreft en schrijf je in voor de openstaande diensten door een berichtje te sturen naar .

 

Bijdrage van Arina de Korte